Çocuklarımız, gözbebeklerimiz. Varlık nedenimiz, geleceğimiz. Uğrunda yapamayacağımız fedakarlık yok. Hele söz onların eğitimine gelince her türlü özveriyi göstereceğimiz kesin. Günümüz onlarla doğup, onlarla batıyor. Uyumadan uyuyamadığımız, gülmeden gülemediğimiz, çocuklarımız.

Onlar her gün sekiz saat okuldalar, sizden ayrı vakit geçiriyorlar. Kendi başlarına bağımsız bir şeyler öğrenmenin uğraşını veriyorlar. Her eve dönüşleri sizin için merak konusu. “Bugün okulda ne yaptın?” sorusunu her gün tekrar etmekten bıkmadığımız, söylese de söylemese de kızamadığımız bizim çocuklarımız.

Bu kadar fedakarlık yaptığımız çocuğumuzun okul arkadaşları kim? Onların anne ve babaları kimler? En çok sevdiği arkadaşının anne ve babaları da bizim gibi düşünüyorlar mı? Sınıf içinde benim çocuğumun durumu ne acaba? Ayda bir de olsa gelip göremezseniz çocuğunuz sizin için ne düşünür? Çocuğunuz sizin toplantıya katılmadığınızı öğrenirse hangi duygular içinde olur? Düşündünüz mü?

Bu süreçte öğretmen, öğrenci, veli iletişimi ve işbirliğinin önemi ortaya çıkıyor. Veli toplantıları da bu iletişim ve işbirliğinin en önemli göstergelerinden biridir. Bu toplantılarla çocuğumuzun öğrenme ortamını, arkadaşlık ilişkilerini, arkadaşlarının velilerini tanıma ve akademik gelişimlerini izleme, sorgulama fırsatı yaratır. Veli toplantılarında alınan kararların eğitim-öğretim faaliyetlerindeki olumlu yansımalarını gözleme şansı verir.

Öğrenci,veli ve öğretmen ilişkilerinde önemli olan, sevgi, saygı, dostluk  içinde sürdürebilmek , birbirlerini anlamak ve sorunları paylaşarak,  birlikte ortak çözümlere ulaşmaktır.